newsilverstar

Robie sobie mały wypadzik na 4 dzionki na Mazury :). Wracam w niedzielę. Mam nadzieję, że będzie ładna pogoda. Przyda mi sie trochę odpoczynku (tak jak i pewnie każdemu). Strasznie zmęczyło mnie dostarczanie dokumentów do liceów. Tak jak już pisałem to jest po prosutu koszmar !!!. oczywiście niektórzy mają jecze większe problemy, którymi są ztrudzeni :). Ja naszczęście mam ten komfort wyjechać ze znajomymi na piękną działeczkę wśród lasu, nad błękitnym jeziorkiem :).

Idę się pakować, potem kąpać i spać, bo jutro muszę wcześnie wstać :).

Pomimo że wakacje zaczęły sie już w piątek, ja dopiero dziś mogę powiedziec, że je czuję. Sobotka, niedziela, poniedzialek i cześciowo dzisiejszy dzień były straszne - po prostu 'urwanie głowy'. Składanie dokumentów do niektórych warszawskiech liceów to mordęga! Czasami stoi się nawet 2 godziny w kolejce. Ale są też pozytywy stania w kolejkach - siłą rzeczy poznaje się nowych, często ciekawych ludzi. Ja po wizycie w ośmiu szkołach wyniosłem trzy nowe znajomości, które mają jakaś szansena dalszy ciąg. Muszę kończyć, bo właśnie idę do McDonald's-a na spotkanie z qmpelą z kolejki :-).

Wszystkiego najlepszego dla wszystkich Dorotek, a w szczególności dla tych z warszawskich Bielan, moich qmpelek. Życzę Wam dużo, dużo zdrowia, szczęścia pomyślności i cash-u. Jednym zdaniem: wszystkiego naj... naj... naj... 3majcie się cieplutko! - całuski

You only see what your eyes wanna see...                                                                                                                                                                  

You only hear what your ears wanna hear...

You only feel what your heart wanna feel...

And beacuse of it you are a human ... Only human can't see everything, can't hear everything, don't wanna feel everyting ...

I am the same. Why we are like that?

Nie wiem czy warto urodzić się tylko po to aby żyć wiecznie ... "I was born to live 4ever" jest jedną z moich ulubionych maxym. Czuję, że nikt nie jest w stanie umrzeć tak do końca, umrzeć tak aby nic po sobie nie pozostawić. To co pozostanie - nasza pasja, dorobek, pamięć i ból - zostanie tu na zawsze. Jest o to wspaniałe - niemożność przeminięcia - ale ... czy warto? Czy warto sprawiać smutek osobom bliskim, kiedy nas zabraknie wzamian za nieprzeminięcie? Nie jestem pewien czy chcę żyć w ich nich jako pamięć i ból.